Featured

“Caput intra nubes”

Ο φιλήσυχος και μετριοπαθής χαρακτήρας της Ειρήνης Μάρκου μεταμορφώθηκε σε ένα κύμα οργής την ημέρα που εμφανίστηκα με αφοπλιστικό θράσος ενώπιον της και ανακοίνωσα με αποφασιστικότητα την αναχώρηση μου για τον Καναδά. Μόλις τότε αντιλήφθηκα την ομολογουμένως επιτήδεια προσπάθεια της να κρύβει την βία που φώλιαζε μέσα της. Ως την στιγμή εκείνη ήταν μία ήρεμη…Περισσότερα

Featured

«Το γκολ του αιώνα»

Είναι ανυπόφορη η μοναξιά που γνωρίζει το μυαλό όταν δεν απασχολείται με κάποια σκέψη ή αναζήτηση. Πέραν της χρηστικότητας αυτών, οι άνθρωποι καταπιάνονται  με την αναζήτηση και την εν γενεί επεξεργασία οιασδήποτε γνωστικής πληροφορίας για να καλύπτουν το κενό της μεγάλης αναμονής. Ο πλούτος των πληροφοριών ενίοτε γεννά παρεξηγήσεις λόγω των αλληλοεπικαλυπτόμενων ερμηνειών, η παρεξήγηση…Περισσότερα

Featured

Λυχνίας σβησθείσης …

Τα μαθηματικά και η σωστή χρήση τους συνδέονται άμεσα, κατά ένα μαγικό τρόπο, με την επιτυχία ενός ατόμου στην ερωτική του ζωή. Είναι χρήσιμο, σε ένα πρώτο στάδιο, να έχει γνώση της θεωρίας των πιθανοτήτων αλλά και να δύναται να πραγματοποιεί την βασική πράξη της διαίρεσης. Καλό θα είναι να μην χρησιμοποιεί συχνά την πράξη…Περισσότερα

Featured

Ο κόσμος δεν άλλαξε, Paul Baumer …

-Ζήτησες να με δεις? -Ναι και σε ευχαριστώ που με δέχτηκες. Δεν ήξερα αν θα μπορούσαμε να συνεννοηθούμε αλλά βλέπω ότι καταλαβαίνω αυτά που λες. -Γιατί το λες αυτό? -Δεν έμαθα γερμανικά όσο ζούσα και είχα μία αμφιβολία αν θα ήταν δυνατή η επικοινωνία. -Δεν είσαι καιρό στην χώρα των Πνευμάτων, καθώς φαίνεται. Εδώ όλοι…Περισσότερα

Featured

Μη μου την φούμα τάραττε!!

Οι βραδινοί απολογισμοί καθιστούν αφόρητη την ατμόσφαιρα μέσα στο δωμάτιο, οπότε η πιό εύκολη διαφυγή είναι η όαση του μπαλκονιού για το ενδεικνυόμενο τσιγαράκι που βοηθά τις σκέψεις να κυλήσουν πιό ομαλά και τις λύσεις να έρθουν πιο αβίαστα. Βγαίνω, λοιπόν, στο μικροσκοπικό μου μπαλκονάκι που γειτνιάζει με το μπαλκόνι γηραιάς κυρίας στην απέναντί πολυκατοικία.…Περισσότερα

Featured

Το τρένο για την Μπουσαν θα σφυρίξει τρεις φορές (aka Το τρένο για την Μπουσάν περνάει για όλους μας)

Μέχρι πού θα έφτανες για να προστατεύσεις τον εαυτό σου ή την οικογένεια σου; Σε τί θλιβερά και αβάσταχτα διλήμματα μπορεί να μας οδηγήσει η ζωή όταν δείχνει το άσχημο της πρόσωπο; Πολλοί έχετε δει την ταινία «Οι επιζήσαντες» (Alive https://www.imdb.com/title/tt0106246/). Είμαι βέβαιος ότι η πλειονότητα συμφωνεί ότι στο σημείο της ταινίας που τίθεται το…Περισσότερα

Featured

Karoshi… ma, αγάπη μου

Τον κοίταζα για ώρα από περιέργεια πότε θα βαρεθεί. Έπινε αργά και βασανιστικά τον καφέ του, ρουφώντας με ηδυπάθεια το τσιγάρο του. «Ορίστε μας…» είπε με ύφος αγανάκτησης «Τα πράγματα δεν είναι καλά, Νίκο», συνέχισε και ήπιε μια γερή γουλιά καφέ για να μπορέσει να ολοκληρώσει με την επική ατάκα «Η Νέα Μπουζουκουλάνδη θα ξεκινήσει…Περισσότερα

Featured

Van Cleef & Arpels … με δόσεις, please

Έχω την περιέργεια να διαβάζω ό,τι βιβλίο πέφτει στα χέρια μου, ανεξαρτήτως είδους, αντικειμένου ή συγγραφέα. Αυτό μου δίνει την ευκαιρία να γίνομαι κοινωνός ετερόκλητων δεδομένων. Ενίοτε, ορισμένες από τις πληροφορίες αποδεικνύονται ιδιαίτερα χρήσιμες υπό ορισμένες περιστάσεις, αρκεί να έχεις την προνοητικότητα να δίνεις σημασία στις οικονομικές λεπτομέρειες. Και θα εξηγηθώ πάραυτα. Είχα, λοιπόν, τις…Περισσότερα

Ο Αρνάλδος της Μπρέσια (1090-1155) – Μια φλόγα αντίστασης που δεν πρέπει να ξεχαστεί

Δεν διέθετε οικονομική δύναμη, δεν κρατούσε εξουσία, ούτε και στρατό. Κι όμως, τον φοβόντουσαν σαν να είχε αμέτρητα πλούτη, άπειρη ισχύ και ακατανίκητη στρατιά. Αυτός ο φόβος, ο αόρατος και πιο πραγματικός από κάθε όπλο, ήταν που τους οδήγησε να τον κρεμάσουν, να τον κάψουν και να σκορπίσουν τις στάχτες του στον Τίβερη, μήπως και…Περισσότερα

Η Φαντασία ως Κινητήριος Δύναμη 

(Σκέψεις για την τεχνητή νοημοσύνη, την επιστήμη και την έμπνευση)   Σε μια εποχή, όπου πανθομολογουμένως κυριαρχεί η εξειδίκευση και η γνώση έχει κατακερματιστεί σε αμέτρητα θραύσματα, η δημιουργικότητα, φοβάμαι ότι τείνει να αντιμετωπίζεται ως δευτερεύουσα, σχεδόν περιττή πολυτέλεια. Ωστόσο, η επιστημονική εξέλιξη υπήρξε ανέκαθεν προϊόν της φαντασίας — αυτής της δύναμης που δεν αρκείται…Περισσότερα

Το κουνέλι μέσα στο καπέλο

Ένα παιδί παρακολουθεί έναν ταχυδακτυλουργό. Εκείνος, μ’ ένα απλό μαύρο καπέλο τοποθετημένο ανάποδα, χτυπά απαλά την ράχη του με το ραβδί — και τότε, ω του θαύματος, από μέσα ξεπροβάλλει ένα λευκό, αφράτο κουνελάκι. Το παιδί στέκεται σαστισμένο. Αναρωτιέται, βάσιμα: Πού ήταν τόσο καιρό το κουνέλι; Ο ταχυδακτυλουργός, με μια απλή κίνηση, αποκαλύπτει το αδιανόητο:Ο…Περισσότερα

«Η σιωπή της σερβιτόρας»

     Στην γωνιά μιας καφετέριας, εκεί που ο ήχος των φλιτζανιών αναμιγνύεται με το βουητό της πόλης, κάθισα και πάλι. Στην ίδια καρέκλα, με το ίδιο φως να μπαίνει από το πάνω παράθυρο, ερχόμενο πάντα διαγώνια, σαν να έγερνε κι αυτό από την κούραση του κόσμου.      Και τότε τον άκουσα.     …Περισσότερα

Φάλτσα χαμόγελα

Οι οδηγίες ήταν σαφείς. Στις 3 η ώρα τη νύχτα έπρεπε να βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι, στο οποίο ο ένας δρόμος του οδηγούσε στην θάλασσα. Έπρεπε να έχει πανσέληνο κι εμείς να φοράμε ρούχα μαύρα που θα είχαν μείνει για 30 μέρες στην ύπαιθρο, κάτω από μία αμυγδαλιά. Οι αντιρρήσεις μου υπήρξαν έντονες και προσπάθησα…Περισσότερα

«Μαουρουούρου»

Πρέπει να μάθω να λέω Μαουρουούρου πιο συχνά. Οι λέξεις που χρησιμοποιούμε δημιουργούν φρόνημα, αλλάζουν, μάλλον, τις συνάψεις στον εγκέφαλο. Και αυτό το τελευταίο, πρέπει να το πω πολλές φορές για να το πιστέψω. Μια καλή αρχή για αυτήν την αλλαγή είναι το Μαουρουούρου. Και επειδή για κάποιο λόγο αδιευκρίνιστο αδυνατώ να το προφέρω ελληνιστί,…Περισσότερα

Dear Boss

Αγαπητέ Προϊστάμενε, Γνωρίζεις πως τα τελευταία 42 χρόνια δεν σε έχω ενοχλήσει ποτέ, καθώς, αφενός πίστευα ότι ουδεμία περίπτωση υπάρχει να ασχοληθείς με τις υποθέσεις μου και αφετέρου δεν γνώριζα σε ποια διεύθυνση να στείλω το σχετικό γράμμα με τις απορίες και τα παράπονα μου. Χα Χα. Πλέον είμαι βέβαιος ότι παρακολουθείς όλες μου τις…Περισσότερα

“Αδελφική αγάπη”

Η σκληροτράχηλη και πεισματάρικη κρητική φύση του πατέρα μου μαλάκωσε κάπως με την επιλογή συζύγου. Η μητέρα μου, Ισμήνη Λυγερού, με καταγωγή από ένα ορεινό χωριό της Άρτας, είχε μετοικήσει στην Αθήνα, όπου και γνώρισε τον Χρήστο Ρεθυμνιωτάκη, το 1975. Γνωρίστηκαν στον γάμο της πρώτης ξαδέλφη του πατέρα μου, της Αθηνάς, με ένα Μυτιληνιό ράφτη,…Περισσότερα